Η νέα χρόνια φέρνει μαζί της πολλές σημαντικές αλλαγές αλλά και προβλήματα. Η κρίση αξιών υπάρχει, οι πρόσφυγες έρχονται καθημερινά, τα ληξιπρόθεσμα διογκώνονται μέρα με την μέρα και οι ελπίδες εξανεμίζονται στον βωμό της αφέλειας, που διακατέχει πολλούς από εμάς!
Η κυβέρνηση έχει να λύσει πολλά προβλήματα, με πρώτο το Σκοπιανό. Στην συνέχεια πρέπει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των Τούρκων, σε όλα τα επίπεδα.
Και ταυτόχρονα, η τηλεόραση «βυθίζεται» όλο και πιο πολύ σε παρακμή και αβεβαιότητα, με άτομα που βγαίνουν στο προσκήνιο και δεν έχουν τελειώσει ούτε το Λύκειο!
Ευτυχώς που υπάρχουν και καλές στιγμές όπως ήταν το συνέδριο της ΝΔ που μας έδωσε ελπίδες, η επιστροφή του Κέβιν Μιραλάς, ο τουρισμός που πήγε περίφημα την χρόνια που πέρασε -αυτό οφείλεται στην ιστορία που έχει η χώρα και όχι στην κυρία Κουντουρά- και άλλα γεγονότα, που έκαναν την διαφορά, σε ένα καταραμένο 2017 με πολλά προβλήματα.
Είμαι από τους λίγους ανθρώπους που ποτέ δεν σκέφτηκα να αλλαξοπιστήσω στα πρότυπα και στα ιδεώδη μου. Και το αναφέρω γιατί είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Μου αρέσει πολύ το ήθος και ο σεβασμός που αποπνέει η Πολυξένη Καραμίχα, η αυστηρότητα και η ποιότητα που εκφράζει η Τζωρτζίνα Καλαϊτζίδου αλλά και η δημιουργικότητα του Γιώργου Σαραφίδη, που βγαίνει μέσα από τα projects του. Φυσικά δε θα μπορούσα να ξεχάσω την προσφορά του Κωνσταντίνου Κυρανάκη και της Σοφίας Ζαχαράκη, που με έκαναν να ελπίζω για ολοκληρωτική αλλαγή, του πολιτικού σκηνικού.
Ο πρόλογος είναι σημαντικός σε ένα θέμα όταν υπάρχει ουσία. Όταν δεν υπάρχει πρόγραμμα και σχεδιασμός, όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά. Είναι σημαντικό, να προχωράμε βήμα βήμα και να είμαστε σίγουροι για τις επιλογές μας. Διαφορετικά, οι επιπτώσεις και οι απώλειες θα είναι τεράστιες. Σε όλους τους τομείς.
