Για τον Σταύρο Καλαφάτη δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις μιας και το πλούσιο πολιτικό και κοινοβουλευτικό του έργο «μιλάει» από μόνο του. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου με μεταπτυχιακό τίτλο στον τομέα των Διεθνών Σχέσεων, μετέβη στις ΗΠΑ όπου και ολοκλήρωσε τον δεύτερο κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών, στο Πανεπιστήμιο Maryland, με ειδίκευση στην Οργάνωση και Διοίκηση Αθλητικών Οργανισμών. Από το 1990 και έπειτα εργάστηκε στην Θεσσαλονίκη ως μάχιμος δικηγόρος, ενώ ταυτόχρονα διετέλεσε Διευθυντής εφημερίδων, Σύμβουλος Οργάνωσης και Επικοινωνίας της Π.Α.Ε. ΠΑΟΚ και καθηγητής σε ιδιωτικά ΙΕΚ.
Η ενασχόληση του με τα κοινά ξεκίνησε το 1999, με την πρώτη εκλογή του ως δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, ενώ από τον Ιανουαρίου του 2003, και έπειτα, εκλέγεται βουλευτής στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης με τη Νέα Δημοκρατία.
Είναι αξιοσημείωτο πως σε όλες τις κυβερνήσεις που συμμετείχε, οι εκάστοτε πρωθυπουργοί τον τίμησαν με το αξίωμα του Υπουργού, έχοντας, ως εκ τούτου, διατελέσει Υπουργός Αναπληρωτής στο Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης και Υφυπουργός Ανάπτυξης. Ένας άνθρωπος ήπιων τόνων, καθημερινά δίπλα στους συμπολίτες του, μιας και ο ίδιος ανέκαθεν επέλεγε να περπατάει στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης ώστε να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θεσσαλονικείς. Ο ίδιος μας περιγράφει τον εαυτό του με τρεις λέξεις ως πατέρα, σύζυγο, πολιτικό.
Πρόσφατα συμπληρώθηκαν τρία χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Μία κυβέρνηση, που ομολογουμένως, έχει δεχθεί ποικίλα πυρά από την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Κρίνεται πως, οι λεγόμενες από εσάς, πληγές που δημιούργησε η κυβέρνηση των κυρίων Τσίπρα και Καμμένου στη χώρα, δύναται να επουλωθούν από μία ενδεχόμενη αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Υπάρχουν, κατά την άποψή σας, περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης των ήδη ψηφισμένων μέτρων;
Δυστυχώς η παρομοίωση με «πληγές», δεν επαρκεί για να αποδώσει το κακό που έχει προκαλέσει και συνεχίζει να προκαλεί η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σ` αυτόν τον τόπο. Έχουν «υποθηκεύσει» την Ελλάδα για 99 χρόνια. Έχουν υπογράψει δεσμεύσεις που θα τις βρουν μπροστά τους οι επόμενες κυβερνήσεις. Προσπαθούν ακόμα και εθνικά θέματα να τα «τσουβαλιάσουν» όπως-όπως με ανεξήγητη βιασύνη. Και επιπλέον έχουν επενδύσει ανεύθυνα στον ταξικό διχασμό και στο ιδεολογικό μίσος, «δηλητηριάζοντας» την ίδια την ψυχή της κοινωνίας. Όλα αυτά δεν τα λες «πληγές». Αν θέλετε να μιλήσουμε με ιατρικούς όρους, μου θυμίζουν πιο πολύ έναν πολύποδα, που πρέπει να αντιμετωπιστεί ριζικά πριν εξελιχθεί σε κάτι ανίατο.
Η Νέα Δημοκρατία έχει τον τρόπο και είναι έτοιμη για τον κόπο που θα χρειαστεί αυτή η προσπάθεια. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες αρκετά κόπιασαν για να αντέξουν τις συνέπειες αυτής της διακυβέρνησης. Καιρός είναι να κοπιάσει κάποιος για να τους ξαναδώσει το δικαίωμα να ονειρεύονται και να σχεδιάζουν για το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους. Και όχι μόνο για το πώς θα βγάλουν την επόμενη μέρα, ή τον επόμενο μήνα. Περιθώρια αλλαγής μιας διαδρομής πάντα υπάρχουν, γιατί υπάρχει διαφορά ικανότητας, γνώσης και αξιοπιστίας. Και έχουμε βάσιμες προσδοκίες, ότι αυτά είναι στοιχεία που θα εκτιμηθούν από τους συνομιλητές μας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σας έχει τοποθετήσει στην θέση του αναπληρωτή τομεάρχη Εξωτερικών, αρμόδιο επί των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Σε μία ευρωπαϊκή κοινότητα, που οι θεσμοί της παγκοσμιοποίησης τείνουν να αμφισβητούνται από διάφορες χώρες-μέλη της, πως βλέπεται το ρόλο και το μέλλον της Ελλάδας μέσα σε αυτήν; Θεωρείτε πως το όραμα της ενοποιημένης πλουραλιστικής Ευρώπης παραμένει ζωντανό και επίκαιρο;
Η παγκοσμιοποίηση και η ευρωπαϊκή ενοποίηση, μπορεί να είναι δύο πραγματικότητες που εξελίχθηκαν παράλληλα και με σαφέστατη αλληλεπίδραση, αλλά δεν πρέπει να συγχέονται. Η παγκοσμιοποίηση θα υπήρχε και χωρίς την Ενωμένη Ευρώπη. Και στην πραγματικότητα, είναι αυτό ακριβώς το οικοδόμημα της Ε.Ε. που προστατεύει τα κράτη μέλη, ιδιαίτερα τα οικονομικώς πιο αδύναμα, από τις πιο σκληρές εκφάνσεις της παγκοσμιοποίησης. Βλέπετε για παράδειγμα τι συμβαίνει τώρα με το Brexit. Μιλάμε για τη Βρετανία που είναι μια οικονομικά ισχυρή χώρα. Κι όμως, χωρίς καν να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εξόδου της από την Ε.Ε. υφίσταται τεράστιες πιέσεις από τις πτυχές εκείνες της παγκοσμιοποίησης, που απορροφούσε η συνύπαρξη σε ένα σύνολο κρατών που συνεργάζονται, αλληλοϋποστηρίζονται και συντηρούν μηχανισμούς-ασπίδες των οικονομιών.
Ασφαλώς και δεν είναι όλα ρόδινα σ αυτή τη συνύπαρξη. Ασφαλώς, πολλά μπορούν να γίνουν καλύτερα. Αλλά αυτό θα επιτευχθεί με περισσότερη συνεργασία και όχι με χαλάρωση των συνεκτικών δεσμών των κρατών μελών. Αυτό το έχουν άλλωστε αναγνωρίσει πρώτες οι φιλελεύθερες ευρωπαϊκές δυνάμεις και οι εκπρόσωποί τους, φέρνοντας στο προσκήνιο τη Λευκή Βίβλο και την προοπτική ενίσχυσης του κοινωνικού πρόσημου, στις αναπτυξιακές πολιτικές της Ευρώπης. Και έτσι θα συνεχίσουμε. Οι πρόσκαιρες αμφισβητήσεις, αυτός ο ευρωσκεπτικισμός που περιορίζεται σε κατάχρηση λαϊκισμού χωρίς καμία δημιουργική πρόταση, θα υποχωρεί, όσο θα υποχωρούν και τα προβλήματα που του έδωσαν τη ευκαιρία να μεγαλώσει. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση παραμένει το πιο ασφαλές μέλλον για τους ίδιους τους λαούς, που στην πλειονότητά τους, το καταλαβαίνουν και το πιστοποιούν σε κάθε δημοσκόπηση. Ακόμα και σε χώρες, που αυτό το διάστημα βιώνουν τις δύσκολες πτυχές της ενοποίησης, όπως η Ελλάδα.
Είναι αξιοσημείωτο πως σε όλες τις κυβερνήσεις που συμμετείχατε, οι εκάστοτε πρωθυπουργοί σας τίμησαν με το αξίωμα του Υπουργού. Αναμφίβολα, το έργο που αφήσατε ως παρακαταθήκη από κάθε θέση που κατείχατε είναι βαρύνουσας σημασίας, εντούτοις ποιο νομοσχέδιο, που φέρει το αποτύπωμά σας, ξεχωρίζετε έως και σήμερα για την ουσιαστική θετική του επίδραση στη ζωή των πολιτών;
Θεωρητικά, για κάθε υπουργό, κάθε νομοθέτημα, οφείλει να στοχεύει είτε άμεσα, είτε έμμεσα στην θετική επίδραση στη ζωή των πολιτών. Αυτή τη θεωρία, προσωπικά προσπάθησα να την εφαρμόσω στην πράξη, σε κάθε νομοθέτημα που φέρει την υπογραφή μου. Και είναι μια ηθική δικαίωση το γεγονός, ότι δεν ανατρέπονται από τη σημερινή κυβέρνηση. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο αυτό, αυτό θα είναι ο Νόμος 4178 για τα αυθαίρετα. Αναβάθμισε και θωράκισε θεσμικά τα περιουσιακά δικαιώματα περίπου 800.000 συμπολιτών μας. Έφερε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έσοδα 1.000.000.000 ευρώ στα ταμεία του κράτους. Και κρίθηκε με τη «βούλα» του ΣτΕ, φιλικό προς περιβάλλον, γι` αυτό άλλωστε ήταν ο μοναδικός αντίστοιχος νόμος που κρίθηκε συνταγματικός από το Ανώτατο Δικαστήριο, μετά το Νόμο Τρίτση των αρχών του `80.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, από τις πρώτες μέρες εκλογής του, διαμηνύει την ανανέωση της παράταξής του, τόσο σε επίπεδο στελέχωσης του οργανογράμματος, όσο και σε επίπεδο ψηφοδελτίων. Δύναται ένας νέος άνθρωπος, δίχως ουσιαστική εμπειρία στην πολιτική, να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει μία κυβέρνηση στα χρόνια της μεγαλύτερης, μεταπολιτευτικά, οικονομικής κρίσης; Παράλληλα, θεωρείτε πως η εκλογή σας ενδέχεται να επηρεαστεί από την συμμετοχή νέων πολιτευτών στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης;
Κανείς δεν γεννήθηκε έμπειρος. Το κύριο ζητούμενο ποιοτικό κριτήριο για κάποιον που θέλει να εμπλακεί στην πολιτική, είναι η επιθυμία να είναι χρήσιμος και αποτελεσματικός. Το αν μπορεί κάποιος στις σημερινές συνθήκες να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις, είναι ένα ερώτημα που θα το απαντήσει κατά περίπτωση ο κάθε ένας για τον εαυτό του. Στην προσπάθεια για την ανάταξη της χώρας, κανείς δεν είναι περιττός, όταν θέλει να είναι χρήσιμος. Από εκεί και πέρα, όλοι κρινόμαστε από τους συμπολίτες μας. Εκείνοι θα απαντήσουν πρώτοι στο ερώτημα ποιον εμπιστεύονται, εκείνοι θα επιλέξουν ποιοι είναι εκείνοι που μπορούν να κάνουν τη δουλειά κι όχι απλά να μιλούν γι` αυτήν. Και αυτό απαντά και στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης σας. Οι πολίτες θα κρίνουν τελικά. Οι συνυποψήφιοι σε ένα ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, όποιοι κι αν είναι, δεν πρέπει να είναι αντίπαλοι, αλλά συνεργάτες. Τα υπόλοιπα τα αποφασίζει ο κόσμος.
Το 2014 η Θεσσαλονίκη γνώρισε ένα διαφορετικό πρόσωπο του Σταύρου Καλαφάτη, ο οποίος, δίχως το αυστηρό κοινοβουλευτικό κουστούμι, περπάτησε την πόλη από άκρη σε άκρη θέλοντας να γνωρίσει από κοντά τις παθογένειες και τα προβλήματα της κάθε γειτονιάς ξεχωριστά. Το αμείωτο ενδιαφέρον σας και η συνέπειά σας για τα αυτοδιοικητικά θέματα της Θεσσαλονίκης, αποτυπώνεται αφενός μέσω της ενεργής συμμετοχής σας στα Δημοτικά Συμβούλια και αφετέρου μέσω της ανελλιπούς παρουσίας σας στα δρώμενα της πόλης. Ποιες είναι οι προσλαμβάνουσες που έχετε από τους θεσσαλονικείς για την τωρινή διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης; Είναι εφικτό να διατελείτε το κοινοβουλευτικό σας έργο ενώ ταυτόχρονα κατέχετε την θέση του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο;
Πάντα περπατούσα στις γειτονιές και συνεχίζω να το κάνω, άλλοτε με κουστούμι κι άλλοτε με φόρμες ή τζιν. Σημαντικό είναι, να γνωρίζεις από πρώτο χέρι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες σου. Στον Εύοσμο, στη Νεάπολη, στην Καλαμαριά, αλλά και στην Ξηροκρήνη, στην Τούμπα, στη Χαριλάου, σε όλες τις γειτονιές του Δήμου, που δεν πατάει κανένας από τη διοίκηση του Δήμου. Και αυτή είναι η πιο σημαντική προσλαμβάνουσα από τον κόσμο για τη διοίκηση: απούσα από την κοινωνία, παρούσα μόνο στην επικοινωνία. Όσο για τη διπλή ιδιότητα, αυτή ενισχύει και τις δύο αποστολές. Προβλήματα που ταλανίζουν τη Θεσσαλονίκη, τα αναδεικνύω ακόμα περισσότερο στη Βουλή, ασκώντας έλεγχο και ζητώντας λύση. Ενώ με τη κοινοβουλευτική εμπειρία, πιστεύω ότι βοηθάω συχνά στην πιο διεξοδική εξέταση πολλών ζητημάτων στον Δημοτικό Συμβούλιο.
Η ενασχόλησή σας με τα κοινά ξεκίνησε το 1999, με την πρώτη σας εκλογή ως δημοτικός σύμβουλος, ενώ, από το 2003 και έπειτα, εκλέγεστε βουλευτής στην Α’ εκλογική περιφέρεια της Θεσσαλονίκης. Η πολιτική σας πορεία και επιλογή, ως γνωστόν, δεν αποτέλεσε απόρροια και συνέπεια μιας οικογενειακής συνέχειας. Σήμερα είστε πατέρας δύο παιδιών. Με βάση τα βιώματα και τις εμπειρίες που έχετε αποκτήσει στα δεκαεννέα χρόνια πολιτικής πορείας, θα προτρέπατε τα παιδιά σας να ασχοληθούν με την πολιτική;
Κοιτάξτε να σας πω. Όλοι πρωτάρηδες ξεκινήσαμε. Δεν σας κρύβω, ότι σε πολλά ζητήματα, ακόμα πρωτάρης αισθάνομαι και μ` αρέσει να αισθάνομαι έτσι. Αυτό που λέω στα παιδιά μου λοιπόν είναι να ακολουθούν την ψυχή και τη συνείδησή τους. Να φροντίσουν –κι όπως κάθε γονιός θα βοηθήσω σ αυτό- να έχουν τα εφόδια που θα τους κάνουν να αισθάνονται χρήσιμοι για τον εαυτό τους, την οικογένειά τους και την κοινωνία. Το αν σ` αυτή τη χρησιμότητα θελήσουν να δώσουν και πολιτική διέξοδο, είναι μια απόφαση προσωπική τους. Ούτε θα τα αποτρέψω, ούτε θα τα σπρώξω.
Ας αφήσουμε στην άκρη τον κύριο Καλαφάτη και ας γνωρίσουμε τον Σταύρο
Η φράση «ελεύθερος χρόνος» υπάρχει στο λεξιλόγιο του Σταύρου;
Σε μικρές πολύτιμες δόσεις που προσπαθώ να αξιοποιώ όσο το δυνατόν καλύτερα με την οικογένειά μου.
Συνδυάζεται η πολιτική ζωή με την οικογενειακή και προσωπική ζωή;
Αν δεν μπορούσε να συνδυαστεί θα είχε αφόρητη μοναξιά. Σίγουρα έχεις ελλείμματα σε χρόνο που θα ήθελες με την οικογένεια, αλλά με αγάπη, κατανόηση και καλή οργάνωση, όλα γίνονται.
Ποια είναι η εικόνα που έχεις για την απόλυτη ευτυχία;
Να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερες ευτυχισμένες στιγμές, στην προσπάθειά σου για να την κατακτήσεις…
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Να μην είμαι εκεί, στις ευτυχισμένες στιγμές των ανθρώπων που αγαπώ…
Σε ποια λάθη ή πάθη δείχνεις την μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα λάθη και στα πάθη των άλλων…
Περιέγραψε μου τον Σταύρο με τρεις λέξεις
Πατέρας. Σύζυγος. Πολιτικός.
