Είναι 29 χρονών. Γεννήθηκε στην Αθήνα, με καταγωγή από τα Γιάννενα και την Κωνσταντινούπολη. Πήγε σχολείο στο Κολλέγιο Αθηνών. Από την οικογένειά του και το σχολείο του, έμαθε να είναι ενεργός πολίτης. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο τμήμα Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών. Παράλληλα αποφοίτησε και από τη Σχολή Σκηνοθεσίας Σταυράκου. Συνέχισε τις σπουδές του στο London School of Economics. Έκανε το πρώτο μεταπτυχιακό του στη φιλοσοφία της επιστήμης και το δεύτερο στη δημόσια πολιτική και διοίκηση οργανισμών – MPA in Management. Οι Έλληνες φοιτητές του LSE, τον εξέλεξαν Πρόεδρό τους για 3 συνεχόμενα χρόνια.
Σήμερα εργάζεται ως σύμβουλος επιχειρήσεων, είναι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Think Tank 89 Initiative στην Ελλάδα και μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της ΟΝΝΕΔ, υπεύθυνος Απόδημου Ελληνισμού.
Αποφάσισε να ασχοληθεί πιο ενεργά με την πολιτική διότι πιστεύει πως η πολιτική μπορεί να γίνει και διαφορετικά απ’ ό,τι την έχουμε συνηθίσει: να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας και να μην διστάσουμε να υλοποιήσουμε τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα. Θέλει να είναι η φωνή των νέων ανθρώπων στο Ευρωκοινοβούλιο και όλων των Ελλήνων που ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο. Με τη στήριξη των πολιτών, θα αγωνιστεί για να κερδίσει η Ελλάδα, τη θέση που της αξίζει στην Ευρώπη.
Τον εκφράζει απόλυτα το μότο «μην αφήνεις τον κόσμο να σου πάρει το χαμόγελο, χαμογέλα για να αλλάξεις εσύ τον κόσμο».
Στον ελεύθερο του χρόνο βλέπει ταινίες, παίζει μποξ και πάει για περπάτημα, με την αγαπημένη του μουσική για παρέα. Ακούει hip hop αλλά και κλασσική μουσική. Οι αγαπημένοι του είναι ο Tupac και ο Abel Korzeniowski. Η αγαπημένη του φετινή ταινία είναι το Green Book! Πήρε και Όσκαρ καλύτερης ταινίας!
Θαυμάζει τον Martin Luther King αλλά και τον Θανάση Βέγγο! Έχει αληθινούς φίλους και είναι πολύ περήφανος για αυτό.
Θαυμάζει τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας. Τη νοσηλεύτρια στο Δημόσιο Νοσοκομείο που δουλεύει για τρεις και δίνει και την ψυχή της. Τον Πυροσβέστη που μπαίνει στη φωτιά δίχως σκέψη για να σώσει ανθρώπινες ζωές. Τη δασκάλα που δεν παραδίδει τυπικά το μάθημα της, αλλά στέκεται δίπλα στα παιδιά και νοιάζεται για τα προβλήματά τους. Θαυμάζει όλους εκείνους που δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί θέλουν και νιώθουν την ανάγκη να το κάνουν.
