Το Grand Prix του Μονακό θεωρείται η διαμαντόπετρα στο δακτυλίδι που λέγεται «καλεντάρι» αγώνων F1. 260.52 χιλιόμετρα, 78 γύροι αγωνίας και πάνω από 100.000 θεατές, συνθέτουν το σκηνικό ενός από τους πιο συναρπαστικούς αγώνες φόρμουλα 1.
Είναι το GP που όλοι οι οδηγοί θέλουν να κερδίσουν τουλάχιστον μία φορά και το GP που όλοι οι τηλεθεατές και φίλοι της F-1 θέλουν να παρακολουθήσουν από κοντά, ίσως το μόνο GP που η κοπέλα σας θα παρακολουθήσει μαζί σας αδιαμαρτύρητα από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι το GP που ξέρουμε τη διαδρομή σπιθαμή προς σπιθαμή και όλες τις στροφές με το όνομά τους:
Sainte Devote, Beau Rivage, Massenet, πλατεία Casino, Άνω Mirabeau, Κάτω Mirabeau, Φουρκέτα Grand Hotel, Portier, Τούνελ, 10 και 11 το Nouvelle Chicane, Tabac, 13 με 16 το συγκρότημα της πισίνας, La Rascasse και τέλος, 18 η Antony Noghes.
Η ιστορία του GP του Μονακό είναι τόσο παλιά όσο η ιστορία της Formula-1 και ξεκινάει το 1911 όταν ο Alexandre Noghes, ένας πλούσιος κατασκευαστής σιγαρέττων, ο οποίος είχε στενές επαφές με το Παλάτι, οργάνωσε τον πρώτο αγώνα rally στο Πριγκιπάτο. 18 χρόνια αργότερα, ο γιος του Antony, είχε την φιλόδοξη ιδέα να πραγματοποιηθεί μία πίστα που θα καταλάμβανε τις υπάρχουσες οδούς της πόλης. Ο Μονεγάσκος οδηγός αγώνων Louis Chiron βοήθησε τους δυο άνδρες στον σχεδιασμό της πίστας και με την χρηματοδότηση από την Societe de Bains de Mer, το όνειρό τους έγινε πραγματικότητα. Η πίστα εγκαινιάστηκε επίσημα από τον Πρίγκηπα Pierre στις 16 Απριλίου 1929.
Ο Βρετανός οδηγός William Grover-Williams ήταν ο πρώτος νικητής του GP οδηγώντας Bugatti.
Η επιτυχία του GP ήταν τεράστια και στον αγώνα της επόμενης χρονιάς, στις 6 Απριλίου 1930, 50.000 θεατές κατέκλυσαν το μικροσκοπικό κρατίδιο γεμίζοντας όλα τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια της πόλης, δημιουργώντας έναν μικρό πανικό. Το νούμερο ήταν πραγματικά τεράστιο αν κανείς αναλογιστεί τα logistics της εποχής.
Από τότε μέχρι σήμερα, δεν έχουν αλλάξει πολλά. Ο αριθμός των θεατών έχει διπλασιαστεί φτάνοντας τις 100.000. Ο αγώνας είναι μόνιμος θεσμός στο «καλεντάρι» από το 1955 και η πίστα παραμένει σχεδόν η ίδια.
Λίγες είναι οι αλλαγές, με κυριότερες αυτές που έγιναν στο 1973, όταν η κατασκευή της πισίνας επέφερε την προσθήκη ενός νέου τμήματος στην πίστα. Τον ίδιο χρόνο έγιναν και οι αλλαγές στις στροφές Rascasse και Antony Noghes, αντικαθιστώντας την «φουρκέτα» Gassometro. Το 2004 δημιουργήθηκε το νέο συγκρότημα των pits και αυξήθηκε ο αριθμός των θέσεων για τους θεατές.
Το GP του Μονακό, είναι ο μεγαλύτερος σε χρόνο αγώνας και ο αργότερος σε ταχύτητα. Είναι σχεδόν αδύνατο να προσπεράσεις τον προπορευόμενο οδηγό γι’αυτό όλοι οι οδηγοί κυνηγάνε την Pole Position, μιας και αυτό τους δίνει το φοβερό πλεονέκτημα να βρίσκονται σε μια θέση χωρίς κανέναν μπροστά τους.
Μερικά στοιχεία που ίσως δεν γνωρίζετε:
- Ένας οδηγός κατά την διάρκεια ενός γύρου θ’αλλάξει ταχύτητες 62 φορές, θα κάνει δηλαδή συνολικά 5000 αλλαγές ταχυτήτων σ’όλον τον αγώνα.
- Για να μετατραπεί σε πίστα το οδόστρωμα, χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία. Για την ασφάλεια των οδηγών, αλλά και των θεατών, χρησιμοποιούνται 33 χιλιόμετρα μπαριέρες ασφαλείας, 20.000 τετραγωνικά μέτρα καλώδιο και πλέγμα ασφαλείας και 1.100 τόνοι λυόμενων κερκίδων.
- Ο Βρετανός Graham Hill είναι ο μοναδικός οδηγός που έχει κερδίσει Monaco – Indianapolis 500 – 24h Le Mans. Την δεκαετία του 1960 είχε κερδίσει το GP του Μονακό 5 φορές και του είχε δοθεί το προσωνύμιο “Mr. Monaco”. Αυτό το ρεκόρ το κράτησε 24 χρόνια, μέχρι που το «έσπασε» ο Ayrton Senna, ο οποίος κατέχει μέχρι σήμερα το ρεκόρ με έξι νίκες.
Ακολουθεί ο Michael Schumacher με 5, o Alain Prost με 4 και οι Jackie Stewart και Stirling Moss με 3 νίκες αντίστοιχα.
- Ο Rubens Barrichello έχει ανέβει στο «πόντιουμ» του Μονακό 5 φορές, χωρίς ποτέ να κερδίσει.
- Ο William Grover-Williams, ο πρώτος οδηγός που κέρδισε το GP του Μονακό το 1929, αργότερα έγινε ειδικός πράκτορας της Βρετανικής Αντικατασκοπίας και εκτελέστηκε από τους Ναζί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Sachsenhausen το 1945.
- Το 2006 ο David Coulthard τερμάτισε τρίτος και έδωσε στην ομάδα του Red Bull την πρώτη νίκη. Ενθουσιασμένος, ρώτησε τον Πρίγκηπα Αλβέρτο αν μπορούσε να παραλάβει το βραβείο του φορώντας μία «μπέρτα» Superman. Ο Πρίγκηπας δεν του αρνήθηκε και έτσι, ο David Coulthard είναι ο μοναδικός οδηγός που έχει ανέβει στο πόντιουμ με περιβολή σουπερήρωα.
Ακόμα και αν δεν είσαι φίλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αξίζει να παρακολουθήσεις το GP του Μονακό, και ακόμα καλύτερα να παρευρεθείς εκεί, ώστε να μπορέσεις να αισθανθείς τον παλμό του αγώνα και να νιώσεις μια εμπειρία που δύσκολα περιγράφεται στο χαρτί.
Έτσι θα μπορέσεις να καταλάβεις πώς το «μικρότερο» κρατίδιο κατάφερε να γίνει το «μεγαλύτερο» brand name στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και μόνο έτσι ίσως μια ημέρα, πάψουμε να αναμασάμε την καραμέλα που λέει: «Ήλιο έχουμε, δρόμους έχουμε, τί μας λείπει;»
Πηγή: mancode.gr
