Σύμφωνα με τον Αλέν Μπαντιού, η αγάπη είναι μια κατασκευή που διαρκεί, μια επίπονη περιπέτεια που τρομοκρατεί κι εκστασιάζει. Μια κοινή ομολογία, η οποία μόλις λεχθεί καθιστά αναγκαία την επιδίωξη της αιωνιότητας. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η βεβαιότητα εξανεμίζεται όσο αιφνίδια εμφανίστηκε;
Η απάντηση στις ταινίες του Νόα Μπάουμπακ συνήθως δίνεται έμμεσα, μέσω των αιτιών που οδηγούν τα ζευγάρια των σεναρίων του στο χωρισμό. Άλλοτε η αργοπορημένη ενηλικίωση («Frances Ha») και άλλοτε το τίμημα της επιτυχίας («Όσο Είμαστε Νέοι»), δημιουργούν ένα δυσβάσταχτο άλγος που εξανεμίζει τα συναισθήματα μιας σχέσης. Στην «Ιστορία Γάμου» όμως, ακόμη μία παραγωγή του Netflix μετά το «The Meyerowitz Stories», ο Αμερικανός σκηνοθέτης κοιτάζει κατάματα τη συντριβή που συνοδεύει το τέλος του έρωτα.
Αυτή θα έρθει μέσα από την κατάρρευση του γάμου ενός ζευγαριού καλλιτεχνών, οι οποίοι συμφωνούν να πάρουν διαζύγιο κοινή συναινέσει, ώστε να προφυλάξουν τον γιο τους από έναν ψυχοφθόρο χωρισμό. Οι καλές προθέσεις τους τελικά αντικαθίστανται από μια ολομέτωπη σύγκρουση, η οποία αποδεικνύεται ακόμη πιο οδυνηρή από τον ίδιο το χωρισμό, από τη στιγμή που ακολουθούν την απαιτούμενη νομική διαδικασία.
Στα χέρια του Μπάουμπακ το αίσθημα της απώλειας γίνεται κάτι χειροπιαστό, φτιαγμένο από τα σπασμένα νεύρα, τον τσακισμένο εγωισμό και τη θλίψη των πρωταγωνιστών. Στα εξουθενωμένα βλέμματα των Γιόχανσον και Ντράιβερ αντανακλούνται οι πληγωμένες αναμνήσεις όσων σήμαιναν κάποτε οι χαρακτήρες τους, ενώ οι ίδιοι παραδίδουν αφοπλιστικά ανθρώπινες και συναισθηματικά ορμητικές ερμηνείες. Σπάνια ένα υποκριτικό ντουέτο αλληλοσυμπληρώνεται τόσο πολύ όσο οι δυο τους εδώ, καθώς καταφέρνουν να ισορροπήσουν τις αντίθετες πορείες τους: η Γιόχανσον αποκτά τον έλεγχο της ζωής της σαν να έχει μόλις ξυπνήσει από λήθαργο, ενώ ο Ντράιβερ πασχίζει να καταλάβει ακριβώς τι τους συνέβη.
Η «Ιστορία Γάμου» δεν εξελίσσεται σαν μια τυπική ιστορία για τη διάλυση ενός γάμου. Αφενός διότι ξεκινάει αφού εκείνη έχει συμβεί και αφετέρου γιατί δίνει έμφαση στο νομικό σκέλος του διαζυγίου και στην ασχήμια που το συνοδεύει. Είναι αδύνατο να αποδιώξει κάποιος το αίσθημα της ήττας που κατακλύζει τα πλάνα, τη στιγμή που δύο άνθρωποι που αγαπήθηκαν φέρονται πλέον σαν εχθροί. Σε αυτό το σημείο ο Μπάουμπακ αναδεικνύεται σε μαέστρο του ψυχογραφήματος, καθώς αποκρύπτει προσεκτικά τι πήγε στραβά στη σχέση των δυο τους, οι οποίοι εξακολουθούν βαθιά μέσα τους να είναι ερωτευμένοι, αλλά αδυνατούν να ζήσουν μαζί. Αυτό το οδυνηρό παράδοξο καλούμαστε να αποδεχτούμε κι έτσι η ζωή να συνεχιστεί κάπως, ακόμη κι αν γίνει «η απώλεια συνήθειά μας».
Πηγή: athinorama.gr
