Συναισθηματικά αφοπλιστικό και σοκαριστικά εύστοχο στην απεικόνιση των πολυπλοκοτήτων της σεξουαλικής συναίνεσης, ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα των τελευταίων ετών.
Ένα από τα πιο θαρραλέα και αποστομωτικά ντεμπούτα των τελευταίων ετών έχει ως φόντο το καυτό ελληνικό καλοκαίρι και βασικό καύσιμο τον ανεξέλεγκτο ηδονισμό των νεανικών διακοπών στα Μάλια. Εκεί φτάνουν τρεις φίλες που έχουν μόλις ολοκληρώσει τις εισαγωγικές εξετάσεις τους και για τις επόμενες μέρες έχουν ένα και μόνο πλάνο: να πιουν, να παρτάρουν και να κάνουν σεξ όσο περισσότερο μπορούν. Η ειδυλλιακή έναρξη του ταξιδιού τους, ωστόσο, σύντομα επισκιάζεται από τις τραυματικές συνέπειες της συναναστροφής τους με δύο αγόρια που γνωρίζουν στο ξενοδοχείο.
Οι πρώτες, ανεκτίμητες στιγμές, που νιώθεις πραγματικά ανεξάρτητος, έχοντας αυτήν τη γλυκιά ψευδαίσθηση ελευθερίας καθώς φέρεσαι σαν ενήλικας λίγο πριν ή λίγο αφού έχεις κλείσει τα 18, φέρουν και ένα ξεχωριστό συναισθηματικό βάρος. Τα πάντα έχουν ένα επιπλέον αντίκτυπο που θέλοντας και μη “γράφει” μέσα σου ανεξίτηλα. Η Τάρα, η κεντρική ηρωίδα της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ την οποία ενσαρκώνει αφοπλιστικά η Μία ΜακΚένα-Μπρους, φτάνει σε αυτήν τη συνειδητοποίηση βιώνοντας κάτι οδυνηρά κανονικοποιημένο. Ήτοι, την πνιγηρή αντίφαση του να νιώθει ταυτόχρονα ενδυνάμωση από τον ερωτισμό που αποπνέει, αλλά και ενοχές όταν τα όριά της παραβιάζονται. Χάρη στη σκηνοθετική οξυδέρκειά της και την υιοθέτηση ενός ντοκιμαντερίστικου ρεαλισμού, η Γουόκερ εμβαθύνει σε αυτή την πολύ συγκεκριμένη μορφή δισυπόστατου ψυχολογικού αδιεξόδου, ανάμεσα στην κοινωνική πίεση (είναι κουλ το σεξ στις διακοπές, άρα πρέπει να το κάνεις) και την απουσία μηχανισμών ώστε να προστατευτούν τα προσωπικά όρια, ιδιαίτερα όταν το ίδιο το άτομο είναι εκτεθειμένο και νιώθει μια δυσερμήνευτη αμηχανία. Σε αυτό το ήδη περίπλοκο πλαίσιο, η σκηνοθέτρια δεν διστάζει, επιπλέον, να απεικονίσει με σοκαριστική ευστοχία τις ακανθώδεις περιπλοκότητες της σεξουαλικής συναίνεσης, διαχειριζόμενη την ίδια στιγμή ενδοσκοπικά και με ψυχραιμία τα αδιόρατα αίτια που οδήγησαν τους χαρακτήρες σε μια κατάφωρα βλαπτική συνθήκη.
Αυτό ακριβώς είναι που κάνει ρηξικέλευθη την ταινία, καθώς, εκτός από την παραπάνω κινηματογραφικά πρωτοφανή προσέγγιση, η Γουόκερ επιλέγει πρώτα ν’ αφουγκραστεί τους ήρωές της και έπειτα να ψηλαφήσει τις προβληματικές πτυχές των πράξεών τους. Δεν ξεχνά δε τις λαϊκές καταβολές τους –όλοι τους είναι νεαρά μέλη της εργατικής τάξης–, αλλά και την ηλικία τους κατά την οποία ακόμα ενστερνίζονται συμπεριφορές τις οποίες νιώθουν υποχρεωμένοι να μιμηθούν. Ο έξυπνα προβοκατόρικος τίτλος του φιλμ υπάρχει για να δηλώσει όχι πώς γίνεται το σεξ, αλλά πώς οφείλει να είναι. Αυθόρμητο και ενθουσιώδες, ισότιμα υπομονετικό και ειλικρινές. Στην τελική, αν μπορούν να το μάθουν αυτό τα παιδιά στην ταινία, σίγουρα μπορούμε κι εμείς.
Αγγλία, Ελλάδα. 2023. Διάρκεια: 91΄. Διανομή: CINOBO.
Πηγή : athinorama.gr
