Σεναριακά καλογραμμένη, θεατρικής δομής και μεταφυσικού αγγίγματος μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς από τον σκηνοθέτη των «Τέλειων Ξένων», με αντιπροσωπευτικούς χαρακτήρες που μοιάζουν περισσότερο με προκατασκευασμένους φορείς μηνυμάτων.
Μετά τους «Τέλειους Ξένους», οι οποίοι εξακολουθούν να γίνονται ριμέικ ανά τον κόσμο, ο Πάολο Τζενοβέζε επανέρχεται με άλλη μία σινε-μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Και μια πρωτότυπη σεναριακή ιδέα, η οποία θέλει έναν μοναχικό άντρα να κάθεται στο ακριανό τραπέζι ενός καφέ, όπου υποδέχεται διάφορους ανθρώπους. Ο καθένας εκφράζει την επιθυμία του (η μία να γίνει όμορφη, ο άλλος να αποκτήσει τη γυναικάρα του ημερολογίου, ένας τρίτος να βρει το φως του…), με τον μεφιστοφελικής δύναμης άγνωστο να συμβουλεύεται το ογκώδες τετράδιό του και να ζητάει το αντίτιμο: «να βάλεις μια βόμβα», «να βιάσεις μια γυναίκα», «να κάνεις μια ληστεία»…
Το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο καθένας για να κάνει τη –ματαιόδοξη ή μη– επιθυμία του πραγματικότητα διερευνάται αλλά απαντάται αόριστα, σε ένα καλογραμμένο, θεατρικής δομής και μεταφυσικού αγγίγματος δράμα χαρακτήρων, οι οποίοι μοιάζουν περισσότερο με προκατασκευασμένους φορείς μηνυμάτων. Το επιλεγμένο καστ τούς προσδίδει συναισθηματικό βάθος, η σύντομη κινηματογραφική τους ζωή όμως παραμένει μέχρι τέλους αξεπέραστο πρόβλημα.
Πηγή: athinorama.gr
