Δύο ιστορικές κατοικίες εμπνέουν τους οίκους Erdem και Chanel για τις συλλογές άνοιξη/καλοκαίρι 2024.
Ποια είναι η επιρροή ενός τόπου στον τρόπο με τον οποίο ντυνόμαστε; Αυτό το ερώτημα βρίσκεται στον πυρήνα των συλλογών Erdem και Chanel άνοιξη/καλοκαίρι 2024, οι οποίες εμπνεύστηκαν, αντίστοιχα, από την Deborah Cavendish, δούκισσα του Devonshire, και τη Marie-Laure de Noailles, υποστηρίκτρια των σουρεαλιστικών τεχνών και μια εξαιρετικά αντισυμβατική συλλέκτρια έργων τέχνης. Τα εμβληματικά σπίτια αυτών των γυναικών συνέβαλαν καθοριστικά στην υλοποίηση των εντυπωσιακών συλλογών.
Η ωδή της σχεδιάστριας Erdem Moralıoğlu στην Deborah ξεκίνησε με μια εμβάθυνση στο Chatsworth, το όμορφο μπαρόκ σπίτι στο οποίο η δούκισσα ζούσε, στην περιοχή Derbyshire της Αγγλίας. Η καλλιτεχνική διευθύντρια του ομώνυμου οίκου ανέφερε ότι «πάντα ήξερα ότι ήθελα να δημιουργήσω μία συλλογή γύρω από την Deborah. Ο κόσμος της είναι τόσο συναρπαστικός».
Σύμφωνα με το FinancialTimesFashion, η έρευνά της βασίστηκε σε δύο τομείς, την πλούσια προσωπική γκαρνταρόμπα της δούκισσας – στην οποία εντάσσονται τόσο κομμάτια υψηλής ραπτικής όσο και ρούχα κατασκευασμένα από ντόπιους μόδιστρους – και την αφθονία των πολυτελών υφασμάτων που κοσμούν το εσωτερικό της μεγαλειώδους αγγλικής κατοικίας της.
Οι εναρκτήριες εμφανίσεις της ανοιξιάτικης/καλοκαιρινής συλλογής 2024 του οίκου Erdem κατασκευάστηκαν εν μέρει από εναπομείναντα κομμάτια από τις κουρτίνες που κρέμονταν κάποτε στην κρεβατοκάμαρα της Deborah. Αυτά τα εύθραυστα και ξεθωριασμένα υφάσματα του 20ου αιώνα ενσωματώθηκαν με τον πιο εκλεπτυσμένο τρόπο σε παλτά όπερας μαζί με ροζ ζακάρ Devore και κερωμένα βαμβακερά μανίκια Barbour.
Πέρα από την άμεση ομορφιά τους, αυτά τα ρούχα εκφράζουν τον τρόπο με τον οποίο η δούκισσα πάνω από μισό αιώνα ως «οικοδέσποινα» (chatelaine) καθόρισε με την παρουσία της το Chatsworth. H καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Erdem πήρε στοιχεία από τις κυνηγετικές ταπετσαρίες του Devonshire που χρονολογούνται στον 15ο αιώνα –οι οποίες είναι υπό την επιμέλεια του μουσείου Victoria & Albert- αλλάζοντάς τες σε μονόχρωμες σκηνές, διακοσμημένες με αρχειακά σχέδια και κρύσταλλα ως αναφορά στην χαρακτηριστική συλλογή από καρφίτσες που είχε η αείμνηστη δούκισσα.
Η δημιουργική διευθύντρια του οίκου Chanel, Virginie Viard, οραματίστηκε μία καλοκαιρινή κολεξιόν αντλώντας στοιχεία από την γαλλική εξοχή και συγκεκριμένα από την αριστοκρατική κατοικία της Marie-Laure de Noailles. Η ίδια ονόμασε την συλλογή «μία ωδή στην ελευθερία και την κίνηση, με τις ρίζες της να υπάγονται στους κήπους της βίλλας Noailles».
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, η Marie-Laure de Noailles και ο σύζυγός της, Charles, ξεκίνησαν να δημιουργούν μια κατοικία ανάμεσα στα ερείπια ενός αρχαίου κάστρου στο Hyères της νοτιοανατολικής Γαλλίας. Ο Γάλλος μοντερνιστής αρχιτέκτονας και σχεδιαστής Robert Mallet-Stevens δημιούργησε ένα σπίτι 15 υπνοδωματίων που έγινε γνωστό ως κυβιστικό κάστρο.
Συνεργάστηκαν με καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του Jean Prouve, και ανέθεσαν στους φίλους τους, Picasso, Dali και Balthus την δημιουργία έργων τέχνης. Η βίλα έγινε πρότυπο για ένα νέο τρόπο ζωής, ο οποίος ήταν πειραματικός και καλλιτεχνικά ραγδαία αναπτυσσόμενος.
Η Marie-Laure de Noailles ήταν παιδική φίλη του Jean Cocteau και από τις πρώτες συλλέκτριες του Man Ray, του Max Ernst και του Dali, ενσαρκώνοντας στο πρόσωπό της την γαλλική avand-grade κουλτούρα.
Το όραμα της Virginie Viard σχετιζόταν περισσότερο με μία θαμώνα της τέχνης καθισμένη δίπλα στην πισίνα της και μοντέλα ντυμένα με αέρινα καφτάνια σε διάφορες αποχρώσεις συνδυασμένα με εντυπωσιακά κοσμήματα. Το σημείο εκκίνησης για εκείνη ήταν η αρχιτεκτονική της βίλας, στην οποία οι επισκέπτες μπορούσαν να συναντήσουν εντυπωσιακά gadgets, όπως 30 ρολόγια, μια πτυσσόμενη τουαλέτα, την ίσως πρώτη εσωτερική πισίνα στη χώρα, γήπεδο σκουός και πλήρες γυμναστήριο, το οποίο αποτέλεσε μέρος για μερικές από τις πιο δημιουργικές ταινίες του Man Ray.
Εντούτοις, τον κυριότερο ρόλο για την δημιουργία της συλλογής τον διαδραμάτισε ο κήπος της βίλας Noailles τον οποίο σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Gabriel Guevrekian. Με γνώμονα τις περσικές αρχές της κηπουρικής και σε συνδυασμό με ένα γλυπτό του Giacometti, το τριγωνικό σχέδιο διαθέτει σειρές από παρτέρια που γέμιζαν με τουλίπες δημιουργώντας ένα οπτικό αποτέλεσμα παρόμοιο με ένα Battenberg cake ή αλλιώς με ένα μωσαϊκό.
Τα μωσαϊκά αυτά σχέδια ζωντανεύουν στην ανοιξιάτικη/καλοκαιρινή RTW συλλογή 2024 του οίκου Chanel με τις στάμπες σκακιέρας και τα γωνιακά στριφώματα της Virginie Viard.
Η βίλλα Noailles ήταν ερειπωμένη αλλά επισκευάστηκε τη δεκαετία του 1990 και τώρα αποτελεί κέντρο τέχνης και εκθεσιακό χώρο.
Πηγή : marieclaire.gr
