Η φοβερή «τσαγερί», «γλυκισματερί», Fortnum & Mason με το άψογο eau de nil προφίλ, αντικαθιστά το Grand Café στο «αίθριο» του Royal Exchange στην καρδιά του Βρετανικού Σίτι και προκαλεί ρίγη στις ευγενείς ταξιδιωτικές συνειδήσεις.
Υπάρχει μια αγαπημένη συνήθεια σε όσους αρέσκονται να πηγαινοέρχονται στο Λονδίνο. Ή ακόμη και σε όσους το έχουν ως το απαραίτητο -μίας φοράς- ταξίδι, στο ετήσιο καρνέ τους. Η βόλτα, το πέρασμα, τα ψώνια ή έστω ο καφές στο Ρωμαϊκό Παρθενώνα του Σίτι. Ο λόγος απλός. Εδώ οι βιτρίνες χορεύουν μέσα στο παρελθόν, τα ψώνια αν έχεις γερή τσέπη προκαλούν βαθύ οργασμό, κι ο καφές, το τσάι ή έστω το απογευματινό κοκτέιλ, μεταμορφώνονται σε ένα ζουμερό break από την πλήξη της καθημερινότητας.
Το Royal Exchange δεν είναι τυχαίο: Ένα από τα πιο iconic και εμβληματικά κτήρια του Λονδίνου έχει την δική του ιστορία να διηγηθεί. Επίσημα άνοιξε τις πύλες του το 1571 από την Βασίλισσα Elizabeth I, για να γίνει το εμπορικό κέντρο της πόλης- όπως μαθαίνουμε το κτήριο ήταν μια ευγενική χορηγία από τον «δεν ξέρω τι έχω και ψάχνω ένα τρόπο για να με γράψει η ιστορία», Sir Thomas Gresham. Θεωρητικά ήταν μια αντιγραφή του Βελγικού Antwerp Stock Exchange, μια αυλή, ένα αίθριο και γύρω-γύρω μαγαζιά και επιχειρήσεις, έτοιμα να ανθίσουν και να απλωθούν. Το αρχικό Royal είχε καταστραφεί στην μεγάλη πυρκαγιά του Λονδίνου το 1666. Από τότε, καθότι μάλλον επιρρεπής σε πυρκαγιές και καταστροφές, θα δει τον εαυτό του να αναγεννιέται από τις στάχτες και δυο και τρεις και τέσσερις φορές.
Το τελευταίο Royal και αυτό που ξέρουμε εμείς σήμερα, είναι μια επένδυση της Βασίλισσας Βικτόρια και του φημισμένου Άγγλου αρχιτέκτονα Sir William Tite, ο οποίος και προς τιμή του, αποφάσισε να κρατήσει στις προτάσεις του τα περισσότερα στοιχεία του αρχικού κτηρίου του 16αι (να τα βλέπουμε εμείς που δεν έχουμε αφήσει κτήριο για κτήριο άθικτο σε αυτή τη χώρα). Ο -οκτώ κολονών- ρωμαϊκός Παρθενών, όπως κατανοούμε, είναι ένα τατς αυτής της βικτοριανής εποχής.
Στο εσωτερικό του Royal, συναντούμε 24 μεγάλες πίνακες ζωγραφικής που απεικονίζουν την ιστορία του εμπορίου στη Βρετανία, συμπεριλαμβανομένης και μιας απεικόνισης που δείχνει ότι οι Φοίνικες εμπορεύονταν με τους αρχαίους Βρετανούς, στην ακτή της Κορνουάλης- για να μη τους πούμε δηλαδή και ανεπρόκοπους τεμπέληδες που ο χρόνος τους αγνόησε. Το Royal Exchange έπαψε να λειτουργεί ως κέντρο εμπορίου το 1939, όταν, με την εκδήλωση του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, σταμάτησε το εμπόριο σε όλη τη χώρα. Σήμερα, μετά την τελευταία του αναμόρφωση του 2001, το διατηρητέο κτίριο Grade I φιλοξενεί ένα αποκλειστικό κέντρο λιανικής αγοράς με εστιατόρια, καφετέριες και -πάνω από- 30 καταστήματα που πωλούν πολυτελή εμπορικά σήματα.
Φέτος το Royal Exchange και πιο συγκεκριμένα αυτό το Νοέμβρη, αποφάσισε να φορέσει τα πολύ καλά του. Εν όψει προφανώς, των Χριστουγεννιάτικων εορτών, που οι περισσότεροι ξέρουμε τι σημαίνουν για το Λονδίνο. Φοβερές βιτρίνες, απίθανο κλίμα- ακόμη κι αν κυκλοφορείς σαν πολική αρκούδα απ’ το κρύο, βασιλική διάθεση- ακόμη κι αν μέσα στην κάρτα το μόνο που υπάρχει είναι ένα ελληνικό μηνιάτικο και διάπλατα χαμόγελα. Και νέες αφίξεις που σηματοδοτούν μια -αισθητική- αλλαγή που γίνεται πόλος έλξης για ακόμη περισσότερο εορταστικό κλίμα. Στο Royal Exchange αυτό γίνεται με την αλλαγή της κεντρικής του «σάλας». Το Grand café έφυγε, το Fortnum & Mason ήρθε.
Το Fortnum & Mason διάσημο για το πράσινο –υπέροχα ελαφρύ- χρώμα του (ή Eau de Nil, όπως είναι επίσημα γνωστό), έχει μείνει στην αγγλική γευστική ιστορία για την προσφορά του στην απόλαυση που μπορεί να σου προσφέρει ένα τσάι ή ένας καφές συνοδείας γλυκισμάτων. Ας θυμηθούμε όλοι μαζί τα Sponge Cake και ας αναριγήσουμε- το παντεσπάνι δηλαδή στις διάφορες εκδοχές και σχήματα, πάνω στα οποία απλώνεται σχεδόν ερωτικά, μια πλούσια κρέμα βουτύρου και –παναγία μου- δεκάδες σπιτικές αγγλικές μαρμελάδες. Αυτά έτρωγε και η Βικτόρια με το τσάι της και ήταν γεμάτη ενέργεια και ..κιλά.
Ο ναός αυτός πολυτέλειας βρίσκεται δίπλα στη στάση Bank του μετρό στην περιοχή του City. (photo:Fortnum & Mason).
Στο Royal, το πάνω από 300 χρόνων Fortnum έρχεται όμως και με άλλο αέρα. Παρά τη φήμη του για τους δεκάδες τύπου τσαγιού ή των γλυκισμάτων του, εδώ το Fortnum & Mason θα δοκιμάσει δυνάμεις και σε ένα εποχιακό πλούσιο μενού για πρωί, μεσημέρι και απόγευμα, που απευθύνεται σε όλους τους πεινασμένους καλεσμένους της Μητρόπολης. Στην κορυφή του μενού συναντάμε, φυσικά, καπνιστά ψάρια, στρείδια και το φημισμένο Welsh Rarebit, με χαβιάρι, Floral Negroni και σαμπάνια, ενώ υπάρχει μεγάλη προσφορά σε εδέσματα σχάρας για όσους έχουν το γυμναστήριο στην καρδιά τους Και φυσικά από το μενού δεν θα έλειπε το σήμα κατατεθέν τους, το κλασσικό Scotch Egg που κρατάει γερά ως συνταγή από το 1738.
Ο μικρός αυτός «Παρθενώνας», ο παράδοξος αυτός ναός πολυτέλειας, ή αλλιώς ένα mall αποκλειστικής αγγλικής λογικής, βρίσκεται δίπλα στη στάση Bank του μετρό στην περιοχή του City, εκεί που η χρηματιστηριακή παρέα της πόλης, ξεχνά κάθε μέρα το χρόνο (και τη ψυχή) της. Στα δε γκλάμουρους «κρατητήρια» της, θα βρούμε φυλακισμένα και έτοιμα προς απελευθέρωση, κοσμήματα του έξοχου George Jensen, τεχνολογίες της Devialet, lipstick bags του Lulu Ginness, ρολόγια Halcyon Days και αρώματα Penhaligon μεταξύ πολλών άλλων- συγνώμη αλλά πιο εύκολα τελικά θυμόμαστε αυτά που αγοράζουμε.
Info
Το βρίσκουμε: 4-7 The Courtyard, The Royal Exchange, EC3V 3LR. Ενα λεπτό από το σταθμό του μετρό Bank. Τέσσερα από το σταθμό Cannon St και πέντε από το Mansion House. Ανοιχτό: 7am-11pm (Δευτέρα- Παρασκευή), 8am-11pm (Σάββατο). Τα καταστήματα είναι ανοιχτά από 8am-8pm, Δευτέρα- Σάββατο.
Πηγή: andro.gr
