Ουσιαστική στην κατάδυσή της σε κάθε ρόλο, η Μαρία Ναυπλιώτου δεν φοβάται τα δύσκολα στοιχήματα. Μετρώντας σερί σπουδαίων εμφανίσεων, τώρα ανεβαίνει στη σκηνή για να ερμηνεύσει τη μεγάλη ντίβα της όπερας στο έργο του Τέρενς ΜακΝάλι «Masterclass» (Μικρό Χορν, από 9/11).
Hταν η εντυπωσιακή, αδηφάγα Κλυταιμνήστρα στην «Ηλέκτρα» του Εθνικού το καλοκαίρι, ενώ μόλις λίγους μήνες νωρίτερα είχε συναρπάσει ως εύθραυστη αλλά κι εκρηκτική Μπλανς στο «Τραμ με το όνομα Πόθος» που σκηνοθέτησε ο Μιχαήλ Μαρμαρινός στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η υποκριτική πάντως την κέρδισε κάπως «αργά», αφού ξεκίνησε ως χορεύτρια (απόφοιτη της Επαγγελματικής Σχολής Χορού της Ραλλούς Μάνου) και σημείωσε μια αξιοπρόσεκτη επαγγελματική διαδρομή συνεργαζόμενη με το Ελληνικό Χορόδραμα, με τις Ροές της Σοφίας Σπυράτου και άλλες ομάδες χορού.
Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του ’90, λίγο αφότου είχε αποφοιτήσει από την δραματική σχολή του Γιώργου Κιμούλη, που μας μάγεψε με τη φινετσάτη, αριστοκρατική της παρουσία στην εξαιρετική τηλεοπτική σειρά «Η αίθουσα του θρόνου», ενώ την ίδια περίοδο έκανε ντεμπούτο στο σανίδι, ερμηνεύοντας την Κάθριν στο «Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι» του Εθνικού Θεάτρου.
Από εκεί και μετά αρχίζει μια ανοδική σταδιοδρομία, στην οποία η Μαρία Ναυπλιώτου έδειξε σπουδαίες ερμηνευτικές αρετές σε πλήθος σημαντικών ρόλων, στα δύο κρατικά θέατρα κυρίως αλλά και αλλού. Ήταν η Αθηνά στην «Ορέστεια» που δημιούργησε ο Γιάννης Κόκκος για το Εθνικό, πρωταγωνίστησε στην θρυλική «Οδύσσεια» του Μπομπ Ουίλσον στο ίδιο θέατρο, επί σειρά ετών διέπρεψε στις παραστάσεις της Πειραματικής Σκηνής του υπό την διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού (Ναστάζια στον «Ηλίθιο», Αρετούσα στον «Ερωτόκριτο», «Κάρμεν»), ενώ έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, ο Γιώργος Μιχαηλίδης, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο Κωνσταντίνος Ρήγος, ο Σλόμπονταν Ουνκόφσκι κ.ά.
Τώρα έρχεται αντιμέτωπη με έναν μονόλογο-πρόκληση, το βραβευμένο με Τόνι και Drama Desk έργο του Τέρενς ΜακΝάλι «Masterclass» (1995), που έχει ερμηνευτεί παγκοσμίως από ιερά τέρατα της υποκριτικής όπως η Φέι Νταναγουέι και η Φανί Αρντάν. Ο τολμηρός συγγραφέας του (off) Μπρόντγουεϊ («Corpus Christi», «Frankie και Johnny») εμπνέεται από τα μαθήματα φωνητικής που παρέδωσε η Κάλλας στη δύση της καριέρας της στους σπουδαστές της ιστορικής Μουσικής Σχολής Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης. Ο ΜακΝάλι έχει συνθέσει έναν συναρπαστικό αυτοβιογραφικό μονόλογο, πικρό, καυστικό, γεμάτο χιούμορ και αυτοσαρκασμό.
Πρόκειται για μια πραγματική κατάθεση ψυχής που φωτίζει τόσο τον άνθρωπο όσο και την επαγγελματία Κάλλας, έτσι όπως στην αφήγησή της μπλέκονται, υπό τους ήχους σπουδαίας μουσικής, αναμνήσεις από τα δύσκολα παιδικά της χρόνια, αναφορές στη δυσλειτουργική σχέση με τη μητέρα της, οι άνθρωποι που την καθόρισαν επαγγελματικά αλλά και προσωπικά, ο Μενεγκίνι, ο Παζολίνι, ο Ωνάσης, ενώ η λαμπρή επαγγελματική σταδιοδρομία της αντιπαραβάλλεται ειρωνικά με την πολυτάραχη αλλά τελικά μοναχική ζωή της. Το ερμηνευτικό στοίχημα για τη σπουδαία ηθοποιό σκηνοθετεί ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στη νέα μετάφραση του Στρατή Πασχάλη.
Πηγή: athinorama.gr
