Η Άννα Καραμανλή, η δημοσιογράφος και αναπληρώτρια τομεάρχης Πολιτισμού και Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας, μιλάει για τα κακώς κείμενα στον αθλητισμό. Για τα νέα ενδυματολογικά ήθη που κυριαρχούν στη Βουλή και δεν συνάδουν ούτε με το θεσμό ούτε με το χώρο. Και μας εξηγεί γιατί ως μονογονεϊκή οικογένεια είναι λίγο περισσότερο προστατευτική και αυστηρή ταυτόχρονα !
Ασχολείστε πολλά χρόνια με την πολιτική, έχετε καταφέρει ν’ αποβάλλετε τελείως το μικρόβιο της δημοσιογραφίας;
Δηλώνω πάντα δημοσιογράφος. Είναι μια ιδιότητα που δεν θα την αποχωριστώ ποτέ. Η δημοσιογραφία είναι συνδεδεμένη με μια πολύ ευχάριστη και δημιουργική περίοδο της ζωής μου.
Προς το παρόν πάντως το μικρόβιο της πολιτικής αποδεικνύεται πιο ισχυρό και πιο ανθεκτικό. Σε αυτό το κομμάτι έχω επικεντρωθεί και αφοσιωθεί και σε αυτό θέλω να φανώ χρήσιμη.
Ήταν εύκολο ν΄ απ αρνηθείτε μια ήδη πετυχημένη καριέρα, αυτή της δημοσιογράφου και να ξεκινήσετε απ΄την αρχή. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πάρετε αυτή την απόφαση;
Έχοντας μεγαλώσει σε συνθήκες πρωταθλητισμού, έχω μάθει να μην εφησυχάζομαι και να μην επαναπαύομαι σε όσα ήδη έχω καταφέρει. Αλλά να βάζω νέους στόχους και να τους κυνηγώ. Η πολιτική ήταν μια νέα πρόκληση που ανοίχτηκε μπροστά μου και δεν υπήρχε περίπτωση να μην το τολμήσω. Πρώτα στην αυτοδιοίκηση και μετά στην κεντρική πολιτική. Το ζητούμενο είναι με ό,τι καταπιάνεσαι να το κάνεις με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Και με τα πόδια σου να πατούν πάντα στο έδαφος.
Και οι δυο είναι σκληροί χώροι. Ποιος κατά τη γνώμη σας είναι ο δυσκολότερος και γιατί;
Και οι δύο χώροι είναι έντονα ανταγωνιστικοί και ιδιαίτερα απαιτητικοί, αλλά και γοητευτικοί ταυτόχρονα. Η αλήθεια είναι ότι στην πολιτική η πίεση είναι μεγαλύτερη. Στη δημοσιογραφία πασχίζεις να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των πολιτών, μέσω της ενημέρωσης. Στην πολιτική όμως πολλές φορές οι πράξεις σου – η ψήφος σου στη Βουλή για παράδειγμα – μπορεί να έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ζωή και την καθημερινότητα του κόσμου. Στη δημοσιογραφία υπάρχουν λάθη που επιτρέπονται ή διορθώνονται. Στην πολιτική συνήθως τα λάθη είναι απαγορευτικά ή έχουν πολύ μεγαλύτερες συνέπειες. Το μυστικό πάντως και στις δύο περιπτώσεις είναι πολλή δουλειά και προσήλωση στο στόχο.
Είστε αναπληρώτρια τομεάρχης Πολιτισμού και Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας. Ποιος είναι ο ιδανικός στόχος για σας σ αυτούς τους τομείς;
Είχα την τύχη να θητεύσω στον αθλητισμό από μικρό παιδί. Γνωρίζω από πρώτο χέρι και τις αξίες που πρεσβεύει και τις παθογένειες που τον ταλαιπωρούν. Βασικός μας στόχος στον αθλητισμό, είναι η διαμόρφωση μιας νέας κουλτούρας στην κοινωνία μας, με τον αθλητισμό στο επίκεντρο. Και φυσικά να έχουμε αθλητισμό προσιτό και προσβάσιμο σε όλους. Με μια φράση: να ωθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους Έλληνες στην άθληση.
Στο κομμάτι του αθλητισμού και συγκεκριμένα του ποδοσφαίρου, η χώρα μας δεν έχει και την καλύτερη εικόνα. Μπορεί να βελτιωθεί όλο αυτό και πως;
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Κυβέρνησης να κάνει το μαύρο άσπρο και τις θριαμβολογίες, περί εξυγίανσης και επιστροφής στην κανονικότητα, το ελληνικό ποδόσφαιρο βυθίζεται στην ανυποληψία και διασύρει τη χώρα μας διεθνώς. Έχουμε φτάσει στο κατώφλι του grexit και η μοναδική ουσιαστική αντίδραση του Υφυπουργού Αθλητισμού ήταν να διακόψει το Πρωτάθλημα. Κατά τα άλλα συνεχείς εξαγγελίες και επικοινωνιακή διαχείριση. Καμία ουσιαστική βούληση για εφαρμογή της νομιμότητας. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν: αυστηροί νόμοι που θα τηρούνται πιστά και απαρέγκλιτα για όλους.
Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το μεγαλύτερο πρόβλημα στη χώρα μας;
Επικοινωνώ καθημερινά με πάρα πολύ κόσμο, ακούω τα παράπονα, τις απαιτήσεις τους, τις απόψεις τους για σημαντικά θέματα της επικαιρότητας. Χωρίς αμφιβολία το πρόβλημα της ανεργίας επισκιάζει όλα τα άλλα. Η μεγαλύτερη αγωνία των πολιτών, είναι να βρουν δουλειές και να σταθούν στα πόδια τους. Να σταματήσει η αιμορραγία ανθρώπινου δυναμικού προς το εξωτερικό, να μπορέσουν τα νέα παιδιά να προκόψουν στον τόπο τους. Και αυτή είναι και η μεγάλη δική μας ευθύνη. Να φέρουμε επενδύσεις που θα δημιουργήσουν δουλειές. Κανονικές δουλειές με αξιοπρεπείς μισθούς. Όχι δουλειές των 360 ευρώ.
Είστε μια γυναίκα που μεγαλώνει μόνη τα δυο της παιδιά. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες ανησυχίες σας για εκείνα;
Τα παιδιά μου είναι η απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητά μου. Το γεγονός ότι είμαστε μια μονογονεϊκή οικογένεια, ίσως με κάνει λίγο περισσότερο προστατευτική και αυστηρή ταυτόχρονα. Η μεγάλη μου έννοια, είναι να μπορέσω να τους δώσω όλα τα εφόδια για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Αλλά και να πορευτούν, ανεξάρτητα και ισορροπημένα, με τις αρχές και τις αξίες που προσπαθώ να τους περάσω.
Πόσες ώρες την ημέρα εργάζεστε; Υπάρχει χρόνος για προσωπική ζωή;
Στην καθημερινότητα του Βουλευτή, δεν υπάρχει ωράριο. Είναι τέτοια η φύση των υποχρεώσεων, που όσο οργανωτικός τύπος και αν είσαι, δεν είναι πάντα εύκολο να διαχειριστείς το χρόνο σου. Προσπαθώ πάντως να βρίσκω λίγο, αλλά ποιοτικό χρόνο για πράγματα που με ευχαριστούν και με αποσυμπιέζουν.
Η τηλεόραση σας λείπει;
Σίγουρα υπάρχουν φορές που νοσταλγείς πράγματα. Συνεργασίες με συναδέλφους, χαρούμενες στιγμές. Είμαι όμως αρκετά γεμάτη με αυτό που κάνω τώρα και πλήρως αφοσιωμένη στα καθήκοντά μου, οπότε θα έλεγα ότι αυτή την περίοδο δεν μου λείπει πραγματικά.
Ξοδεύετε αρκετά χρήματα για την εξωτερική σας εμφάνιση;
Δεν ξόδευα ποτέ υπερβολικά πολλά χρήματα για την εμφάνισή μου. Πόσο μάλλον σήμερα που λόγω της γενικής οικονομικής κατάστασης, κάτι τέτοιο είναι τελείως εκτός εποχής. Το να αποκτήσεις ένα προσωπικό στυλ και τη δική σου ταυτότητα δεν συνεπάγεται απαραίτητα σπατάλες. Οφείλω βέβαια – και μέσω της εμφάνισής μου – να δείχνω τον απαιτούμενο σεβασμό στο χώρο της Βουλής. Το επισημαίνω γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν επικρατήσει νέα ενδυματολογικά ήθη, που δεν συνάδουν ούτε με το θεσμό ούτε με το χώρο.
Ποια είναι η πολυτέλεια που δεν στερείτε απ΄τον εαυτό σας;
Φροντίζω να μη στερούμαι μικρά καθημερινά πράγματα που με κάνουν να περνάω καλά. Ένα δείπνο ή έναν καφέ με φίλους, να δω μια ταινία στο σινεμά ή να διαβάσω ένα βιβλίο. Πράγματα που με αναζωογονούν και με βοηθούν να κρατώ μια ισορροπία.
Το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε και σας άρεσε;
Το βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Είτε συμφωνούσε είτε διαφωνούσε κανείς πολιτικά με τον Μητσοτάκη, ήταν μια ηγετική φυσιογνωμία που πρωταγωνίστησε στη μεταπολεμική Ελλάδα. Μέσα από τη μαρτυρία του φωτίζονται πτυχές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας προορισμός και γιατί;
Αγαπημένος προορισμός, αλλά και μεγάλο απωθημένο γιατί έχω καιρό να τον επισκεφτώ είναι τα Κουφονήσια. Είναι ένας πανέμορφος τόπος που με γαληνεύει και με ηρεμεί. Το ιδανικό μέρος για να αποτοξινωθείς από την καθημερινότητα, να πάρεις βαθιές ανάσες και να ανασυνταχθείς.
Έχετε κάποιο γούρι;
Έχω και είναι κι αυτό κατάλοιπο από τα χρόνια του αθλητισμού. Σε κρίσιμες στιγμές έχω συγκεριμένους ανθρώπους στους οποίους τηλεφωνώ. Η θετική τους ενέργεια μου προσθέτει αυτοπεποίθηση και σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά.
