Desiré, Ελληνικόν, Ασημακόπουλος, Καμέλια και ένας συνοικιακός φούρνος. Μια… ειδική επιτροπή εκλερολόγων, με επικεφαλής την Θέμις Φούλια, έκαναν το απόλυτο crash test στα καλύτερα μικρά εκλέρ που μπορεί να βρει κανείς στην Αθήνα.
Εκλέρ εκ του γαλλικού eclair. Το εκλέρ είναι το γλυκό που έφερναν και κερνούσαν οι πιο αγαπητοί συμμαθητές όταν γιόρταζαν, οι πιο αγαπητοί συμμαθητές με τους πιο μερακλήδες γονείς. Γιατί καλή ήταν και η τζοκόντα και η καριόκα και η νουαζέτα αλλά το εκλέρ ήταν και είναι από μόνο του μια κατηγορία.
Το εκλέρ, σύμφωνα με την βιβλιογραφία προέρχεται από την γαλλική λέξη eclair που σημάνει κεραυνός και ονομάστηκε σύμφωνα με το Dictionnaire de l’Académie française έτσι λόγω του ότι τρώγεται εν ριπή οφθαλμού, καταβροχθίζεται γρήγορα, ωσάν κεραυνός. Η δική μου γνώμη είναι ότι το εκλέρ πρέπει να τρώγεται σε 2 φάσεις, έτσι ώστε να κρατάει περισσότερο αφενός αλλά και αφετέρου να μπορείς να εκτιμήσεις οπτικά το εσωτερικό του, που είναι πολύ σημαντικό.
Παλαιότερα, και πριν λάβει την μετεωρολογική τελική ονομασία του, πριν το 1850 ονομαζόταν pain à la duchesse (ψωμί με δούκισσα αν γίνει κυριολεκτική μετάφραση, ψωμί της δούκισσας αν το μεταφράσουμε πιο ελεύθερα) ή petite duchesse (μικρή δούκισσα). Όπως και τα περισσότερα γλυκά (cheesecake, ταρτάκια, τισαμισού, lemon pie, πάβλοβα, paris brest, saint honore, iles flottantes, mille feuille, προφιτερόλ) το εκλέρ αποτελείται από 3 μέρη, το ψωμένιο, την κρέμα και ένα τζιτζιμίτζιρο από πάνω για το εφέ, έξτρα γεύση και υφή.
Τα 3 μέρη του εκλέρ είναι η ζύμη σου (choux), η γέμιση της ζύμης σου και το γλάσο από πάνω λαμπερό και τριζάτο. Τα κλασικότερα εκλέρ είναι τα εκλέρ σοκολάτας, στα οποία η γέμιση είναι κρέμα ζαχαροπλαστικής με σοκολάτα και το γλάσο είναι σοκολάτας. Βασικό κριτήριο για τα δικά μου δεδομένα, για να εκτιμήσω ένα ζαχαροπλαστείο, είναι να με πείσει το εκλέρ του καταρχάς οπτικώς και στην συνέχεια γευστικώς.
Πολλοί προσπάθησαν να φτιάξουν εκλέρ, λίγοι όμως τελικά το πετυχαίνουν πραγματικά. Έχω δοκιμάσει κατά καιρούς διάφορα εκλέρ, αλλά μετά από μια συζήτηση που είχα με μια κοιλιόδουλη (μόνο για γλυκά) φίλη μου, κατά την οποία καταλήξαμε ότι αξίζει να μπεις στο αυτοκίνητο και να πας κάπου μόνο και μόνο για να φας ένα εγγυημένα ωραίο γλυκό, σκέφτηκα να οργανώσω ένα κρας τεστ μόνο για εκλέρ σοκολάτας. Και τι εκλέρ. Τα καλύτερα. All star Game.
Και ποια είναι τα καλύτερα εκλέρ τα οποία έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό; Μετά από έρευνα μεταξύ εκλερολόγων και εκλερολατρών, αλλά και με βάση την προσωπική γνώση και εμπειρία, αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε στην έρευνα 5 εκλέρ κλασικών ζαχαροπλαστείων, με βαριά ιστορία, τα οποία ούτως η άλλως μας αρέσουν και είναι κορυφαία, κάτι σαν το Six Nations στο ράγκμπι αλλά με 5 συμμετοχές, όμως, ΠΟΙΟ είναι το καλύτερο από αυτά; Και ποιος θα τα κρίνει;
Για τους σκοπούς της έρευνας επιλέχθηκε ένα αμισθί αδέκαστο ανεξάρτητο κλιμάκιο 6 εμπειρογνωμόνων, διαφόρων ηλικιών και πεποιθήσεων.
Φωτογραφία: handletheheat.com
Εξαιρουμένης της κοιλιόδουλης εκλερολόγου, η οποία καταβρόχθισε 5 ολόκληρα εκλεράκια, το υπόλοιπο crew των ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων δοκίμασε από μισό εκλεράκι από το καθένα. Στα ενδιάμεσα κάθε δοκιμής οι εμπειρογνώμονες ουδετεροποιούσαν τον ουρανίσκο τους με νερό σε θερμοκρασία δωματίου.
Η βαθμολογία έγινε στα 10 ανά κατηγορία και οι κατηγορίες ήταν: εμφάνιση (ομορφιά, θελκτικότητα), μέγεθος (χορταίνεις με ένα, με ενάμισι, είναι ικανό ένα εκλεράκι να σε καλύψει;), κρέμα (γεύση και υφή κρέμας), ζύμη choux (γεύση, όψη, υφή) και τέλος γλάσο (όψη, χρώμα, γεύση).
Η τελική βαθμολογία ανά κατηγορία διαμορφώθηκε ως εξής (το φάκελο παρακαλώ): Στην εμφάνιση όπως και στο μέγεθος πρώτευσε το εκλέρ του Ασημακόπουλου με δεύτερο αυτό της Καμέλιας. Στο γλάσο ισοβάθμησαν η Καμέλια και το Ελληνικόν με τον Ασημακόπουλο και το Desiré να ακολουθούν. Στην κρέμα, πάλι πρώτος βγήκε ο Ασημακόπουλος, ακολουθούμενος από το Desiré, ενώ στην ζύμη πήρε κεφάλι η Καμέλια με δεύτερο το Desiré. Ο φούρνος πήρε ένα χάλκινο στην εμφάνιση and that’s it.
Συνολικά, πρώτο των πρώτων (θα έμπαινε Ιατρική Αθήνας), είναι το εκλεράκι του Ασημακόπουλου. Ακολούθησε με βραχυτάτη κεφαλή, ήτοι διαφορά μιας μονάδας, στις 300 η Καμέλια (και αυτή Ιατρική Αθήνας δηλαδή). Ακολούθησε το εκλεράκι του Ελληνικόν, με 5 βαθμούς διαφορά από το Desiré. Είναι τα εκλεράκια για τα οποία θα έλεγαν οι καθηγητές στους γονείς τους: Πολύ καλός μαθητής, πάντα διαβασμένος, δεν έχει δώσει το 100% των δυνατοτήτων του, μπορεί να φτάσει στην κορυφή αν το θελήσει, πιστεύω σ’ αυτόν, είμαι πολύ ευχαριστημένος.
Τελευταίος, ο φούρνος, όχι ότι δεν το περιμέναμε όταν το δοκιμάσαμε. Για το εκλεράκι του φούρνου, ο καθηγητής θα έλεγε: Καλό παιδί, φιλότιμο, προσπαθεί αλλά πιστεύω ότι το μέλλον του είναι στο ποδόσφαιρο. Ας μην κρυβόμαστε, πίσω από το mini red velvet cupcake μας, το εκλέρ είναι διαχρονικό, είναι απολαυστικό, το καλό εκλεράκι είναι σταθερή αξία και θα είναι πάντα εκεί για σας όταν το χρειαστείτε, όσες μόδες και τάσεις έλθουν και παρέλθουν στην ζαχαροπλαστική.
*Κεντρική Φωτογραφία: erikarecord.com
