Και το φετινό νόμπελ λογοτεχνίας απονέμεται στον Βρετανό συγγραφέα Καζούο Ισιγκούρο! Ο Καζούο Ισιγκούρο γεννήθηκε στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας το 1954, αλλά σε ηλικία πέντε ετών ήρθε με την οικογένειά του στη Βρετανία. Η βράβευση του Ισιγκούρο είναι μια επιλογή που επαναφέρει μια «κανονικότητα» στις αποφάσεις της Ακαδημίας οι οποίες είχαν επικριθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Ο Ισιγκούρο με το πρώτο του μυθιστόρημα «A pale view of hills» (1982), κέρδισε το βραβείο Ουίνιφρεντ Χόλντμπι. Το δεύτερο μυθιστόρημά του «An artist of the floating world» (1986), βραβεύτηκε με τα βραβεία Ουίτμπρεντ και Σκάνο ενώ ήταν επίσης υποψήφιο για το βραβείο Booker. Το 1989, με το «The remains of the day» («Τα απομεινάρια μιας μέρας») όχι μόνο κέρδισε το βραβείο Booker αλλά έγινε διάσημος σ’όλο τον κόσμο: το βιβλίο του μεταφράστηκε σε 24 γλώσσες, πούλησε 1.000.000 αντίτυπα μόνο στην αγγλική γλώσσα και η ομώνυμη ταινία του Τζέιμς Άιβορι έγινε επίσης παγκόσμια επιτυχία. Μέχρι σήμερα τα 7 μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους και πλέον πολυβραβευμένους Βρετανούς συγγραφείς.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας, του απονεμήθηκε το νόμπελ γιατί τα βιβλία του έχουν τεράστια συναισθηματική δύναμη και έχουν αποκαλύψει την άβυσσο πίσω από την επιφανειακή αίσθηση σύνδεσης που έχουμε με τον κόσμο.
Το πιο πρόσφατο βιβλίο του (Ο Θαμμένος Γίγαντας) έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ψυχογιός και είναι ένα παραμύθι για τις χαμένες μνήμες, την αγάπη, την εκδίκηση και τον πόλεμο, που διαδραματίζεται στη μεσαιωνική Αγγλία. Σήμερα, δε, κυκλοφορεί και η επανέκδοση του εμβληματικού Τα Απομεινάρια Μιας Ημέρας.
Τα τελευταία χρόνια η Σουηδική Ακαδημία που απονέμει το Νόμπελ, έχει επικριθεί για τον τρόπο που χειρίζεται το βραβείο και τις επιλογές που κάνει. Ορισμένοι κριτικοί επισημαίνουν ότι πολλοί γνωστοί και καταξιωμένοι συγγραφείς δεν έχουν κερδίσει (βλ. Μουρακάμι), ενώ κάποιοι από τους νικητές δεν άξιζαν πραγματικά το βραβείο. Πρόσφατο παράδειγμα που έπληξε το κύρος των βραβείων είναι η -αμφιλεγόμενη- απόφαση να απονεμηθεί το Νόμπελ του 2016 στον μουσικό Μπομπ Ντίλαν και το σήριαλ που ακολούθησε σχετικά με το αν θα το παραλάβει ή όχι (μεταξύ μας, έμοιαζε να μην τον πολυενδιαφέρει το θέμα). Ένα ακόμα σημείο τριβής είναι το κατά πόσο η απόφαση της Ακαδημίας έχει και πολιτικά κριτήρια, κάτι που έχει γίνει εμφανές την τελευταία δεκαετία. Ένα γρήγορο συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι παρότι το Νόμπελ Λογοτεχνίας είναι σημαντικό και τείνει να επισκιάζει τα άλλα βραβεία, ίσως δεν είναι και το απόλυτο κριτήριο για τη λογοτεχνική αξία ενός συγγραφέα.
Υπενθυμίζουμε ότι οι υποψηφιότητες για το Νόμπελ Λογοτεχνίας παραμένουν μυστικές για πενήντα χρόνια, και έτσι για να μάθουμε ποιοι άλλοι συγγραφείς διεκδίκησαν φέτος το βραβείο πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή μέχρι το 2067. Σε κάθε περίπτωση, τα διεθνή γραφεία στοιχημάτων κάθε χρονιά καταρτίζουν λίστες με αποδόσεις οι οποίες συνήθως κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Φέτος έδιναν ως φαβορί δύο συνήθεις ύποπτους: τον Κενυάτη Ngugi Wa Thiong’o, καθώς και τον πιο δημοφιλή από όλους τους υποψηφίους και πολύ αγαπητό και στην Ελλάδα Haruki Murakami (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός). Επίσης ψηλά βρισκόταν η Margaret Atwood, που βρίσκεται στην επικαιρότητα, μεταξύ άλλων, και για την εξαιρετική μεταφορά στην τηλεόραση του βιβλίου της «The Handmaid’s Tale». Είναι σημαντικό εδώ να σημειώσουμε ότι από τους 113 μέχρι σήμερα νικητές, μόνο οι 14 ήταν γυναίκες. Μόνιμα στα φαβορί βρίσκεται και μια πιο «πολιτική» επιλογή, ο Σύριος ποιητής Adonis (πιο πρόσφατο βιβλίο του στα ελληνικά το Χρονικό των Κλαδιών που κυκλοφόρησε το 2006 από τις εκδόσεις Λιβάνη).
Υπενθυμίζουμε ότι το 2015 το βραβείο είχε απονεμηθεί στην ερευνήτρια δημοσιογράφο Svetlana Alexievich από τη Λευκορωσία, το 2014 στον Γάλλο Patrick Modiano, το 2013 στην Καναδή Alice Munro, το 2012 στον Κινέζο Mo Yan και το 2011 στον Σουηδό Tomas Tranströmer.
Πηγή: dioptra.gr
